 |
| salt, αλάτι |
Ποιός δεν γνωρίζει και ποιός δεν χρησιμοποιεί το αλάτι; Το θαλασσινό άρτυμα ζωής, ένα φυσικό προϊόν που σημάδεψε την ίδια την Ιστορία, από τη στιγμή που οι πρώτοι κάτοικοι της Γης κατανόησαν την αξία του. Εύκολα προσβάσιμο και διαθέσιμο στις μέρες μας όπως και σχετικά φθηνό, αλλά με μια πλούσια ιστορία να το συνοδεύει.
Αλάτι. Καρύκευμα, μπαχαρικό, άρτυμα...όπως και να το αποκαλέσουμε, βρίσκεται παντού. Θεατό και αόρατο, στη φύση, στις θάλασσες και τους ωκεανούς, στο σώμα μας.
Το αλάτι εμφανίζεται από πολύ νωρίς σε αρχαιοελληνικά κείμενα, κατοχυρώνοντας με τιμητικά επίθετα τη διαχρονική του παρουσία και χρησιμότητα. Στην Ιλιάδα (στ. 214), ο Όμηρος αποδίδει στο αλάτι θεϊκή διάσταση με την ονομασία "θείον", ενώ στην Οδύσσεια (λ. 122), διαχωρίζει τους άντρες που τρώνε αλάτι από τους άλλους, που δεν το γνωρίζουν.
Τόση ήταν η σημασία που προσέδιδαν κάποτε οι άνθρωποι στο αλάτι, ώστε το περιέβαλαν με μυθική αχλύ, αποδίδοντάς του ευεργετικές ιδιότητες. Τις βάσιζαν στην καλοτυχία και την ευπορία εκείνων που καταπιάνονταν με το εμπόριό του ή, αντίθετα, το θεωρούσαν αιτία κακοδαιμονίας, ιδίως στις περιπτώσεις απώλειας , "διαρροής" του και σε ελάχιστες ποσότητες ακόμα, όπως όταν κάποιος έριχνε κατά λάθος αλάτι στο τραπέζι, την ώρα του φαγητού. Για τον εντοπισμό του, ανάγκασε συχνά πληθυσμούς ολόκληρους να μετακινηθούν από τα πάτρια εδάφη,
Κατά τους μελετητές Κατερίνα Κάπακα και Νίκο Χανιωτάκη, "...το αλάτι συναντάται στους συμβολικούς κώδικες, σε αρχαίες και νέες θρησκείες και δοξασίες, το αλάτι συνδέεται με τη μεταφυσική κάθαρση, με την πρόληψη και την αποτροπή του κακού...Συνδράμει επίσης στην κάθαρση των υδάτων, στην προστασία της οικογενειακής εστίας, στην κοινωνική και υλική ευμάρεια του νοικοκυριού.
Σύνηθες μέσον συναλλαγής ανά τα χρόνια, ακόμα και μέσον πληρωμής, εξ ου και ο αγγλικός όρος salary (μισθός), που έχει τη ρίζα του στη λατινική λέξη salarium= αλάτι.
