Ο ηθοποιός Γιώργος Νινιός σκηνοθετεί έναν σύγχρονο μονόλογο, γραμμένο από την νεαρή Ιζαμπέλλα Φούλοπ, η οποία αναλαμβάνει και ρόλο πρωταγωνίστριας στην εν λόγω παράσταση. Πρόκειται για ένα έργο, ύμνο στην ανθρώπινη μοναξιά και αποξένωση που μαστίζουν το σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, αφήνει ανοιχτό ένα φεγγίτη ελπίδας από όπου αχνοφαίνεται ότι η ζωή δε διέπεται μόνο από την τύχη αλλά και από τις προσωπικές επιλογές.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ...!
"Παρακολούθησα την παράσταση αυτή, σήμερα και ένα έχω να σας πω.
Έφυγα από αυτήν με πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Ειλικρινά πάρα πολύ καλές εντυπώσεις και θα σας εξηγήσω αμέσως τους λόγους.
Να σας διευκρινίσω στο σημείο αυτό, ότι θα κάνω κάτι τέτοιο χωρίς θεατρικούς ή άλλους ειδικούς όρους, αλλά μόνο με τη λογική και το συναίσθημα που χαρακτηρίζει κάθε απλό θεατή.
Το θέατρο (Studio Μαυρομιχάλη, στην οδό Μαυρομιχάλη 134), μικρό και απλό, λες και είναι έτσι φτιαγμένο για να υπάρχει μόνο σαν την απαραίτητη είσοδο σε αυτό που ετοιμάζεσαι να παρακολουθήσεις. Η αίθουσα που φιλοξενεί το λιτό σκηνικό, απόλυτα λιτή και η ίδια στην εμφάνιση. Σύντομα, εμφανίζεται η Ιζαμπέλα (Ιζαμπέλα Φούλοπ), η πρωταγωνίστρια του μονόπρακτου "Αυτό που θες" που έχει γράψει η ίδια και σκηνοθέτησε ο καταξιωμένος ηθοποιός Γιώργος Νινιός). Και -χωρίς καθυστέρηση- αρχίζει τον μονόλογό της στη διάρκεια του οποίου η Ιζαμπέλα κινείται προς εμάς/ το κοινό, απομακρύνεται από εμάς, περπατάει, χορεύει (εξαιρετικά), τραγουδάει σποραδικά, σκέφτεται φωναχτά και προβληματίζεται αναμφισβήτητα. Εκφράζει και εκφράζεται, αποκαλύπτει προβληματισμούς και σκέψεις μύχιες, αμφισβητεί, "σκηνοθετεί" το δικό της περιβάλλον, ρωτά και αναρωτιέται. Και σε όλα αυτά, έχει κάτι ξεχωριστό η Ιζαμπέλα, κάτι που σε κερδίζει αμαχητί από την πρώτη στιγμή. Τη ματιά της. Την ξεκάθαρη, ζεστή, ζωντανή και άμεση ματιά της που αφήνει να πλανηθεί σε κάθε έναν και κάθε μια, ξεχωριστά, από το κοινό, σε κάνει κοινωνό και συμμέτοχο, συγγενή και φίλο της, την ίδια ακριβώς ματιά που μαρτυράει τη νεαρή ηλικία της και τη μεστή της σκέψη. Που δεν σε αφήνει να μελαγχολήσεις, να απαισιοδοξήσεις, να απογοητευτείς, ακόμη και τις στιγμές εκείνες που τα λόγια της από μόνα τους, ΙΣΩΣ και να το έκαναν. Όχι από αυτά που εκφράζουν, αλλά από όσα αφήνουν να εννοηθούν.Η Ιζαμπέλα, σε ένα σχετικά μικρής διάρκειας μονόπρακτο, ξεδιπλώνει πολλά ταλέντα, μεταμορφώνεται από νέα σε ηλικιωμένη, από απλή "θνητή" σε "πριγκίπισσα", από αθώο κορίτσι σε σέξυ γυναίκα επενδύοντας όλους αυτούς τους χαρακτήρες με μουσική και εξαίσια χορευτική, εκφραστική κίνηση.Η Ιζαμπέλα, πέρα από το ότι με έκανε συμμέτοχο στους προβληματισμούς και τις σκέψεις της, στον ρόλο και τη "ζωή της", μου χάρισε μια νέα ματιά, ένα νέο πρίσμα για να δω την καθημερινότητα και, κυρίως, μου "μετάγγισε" τα νιάτα της μαζί με την έκρηξη ζωής και ενέργειας που χαρακτηρίζουν την ίδια. Η γνώμη μου είναι ότι η Ιζαμπέλα Φούλοπ έχει πολλά να προσφέρει σαν καλλιτέχνις σε όλα εκείνα τα πεδία όπου έχει τις ικανότητες να ανελιχθεί...Και θα το κάνει. Σύντομα και μακροπρόθεσμα. Τώρα και στο μέλλον. Και θα χαρώ να τη δω να εξελίσσεται και να πειραματίζεται σε πολλές "σκηνές". Επειδή, η Ιζαμπέλα Φούλοπ, μόλις ξεκίνησε...!"
Ευχαριστώ πολύ, Ιζαμπέλα
.jpg)
