Καλημέρα σας!
Να΄μαστε και πάλι εδώ, εσείς και εγώ από τις δύο άκρες των υπολογιστών μας, "συνδεδεμένες" για να περάσουμε καλά, να μοιραστούμε ωραία νέα, να μιλήσουμε σαν γυναίκες για θέματα που μας απασχολούν και μας προβληματίζουν. Για όλα εκείνα που απαρτίζουν την καθημερινότητα, την πραγματικότητα, τη ζωή μας και της προσθέτουν πικάντικες λεπτομέρειες κάνοντάς την "νοστιμότερη" και παραμυθένια..Κάποιες φορές!
Σήμερα, ξεκίνησα τη μέρα μου με έναν ωραίο καφέ, με
μπόλικη ζάχαρη και γάλα, όπως πάντα όταν θέλω να τον απολαύσω, κόντρα σε όποια λογική μου υπαγορεύει να μετρήσω τις σχετικές θερμίδες και συνέπειες!- και μάλιστα με τη συνοδεία ενός νοστιμότατου donut!
μπόλικη ζάχαρη και γάλα, όπως πάντα όταν θέλω να τον απολαύσω, κόντρα σε όποια λογική μου υπαγορεύει να μετρήσω τις σχετικές θερμίδες και συνέπειες!- και μάλιστα με τη συνοδεία ενός νοστιμότατου donut!
Και αφού πήρα το έπαθλό μου επειδή είμαι "καλό κορίτσι", και τελευταία τηρώ ένα σωστό πρόγραμμα διατροφής, κάθησα να φτιάξω το πρόγραμμα των posts μου. Να βάλω αυτό και να βάλω εκείνο και εκείνο και εκείνο...
Αλλά ξαφνικά, ένας ήλιος πλάνος και πλανερός τρύπωσε δυναμικά και αποφασισμένος στο γραφείο μου, έλουσε τον χώρο με φως και ελπίδα, ομόρφυνε τα αντικείμενα και τη διάθεσή μου και με παρέσυρε σε σκέψεις για πολλές και αλησμόνητες στιγμές της ζωής μου, για πρόσωπα και καταστάσεις, πήρε πολλή από τη λογική μου και με άφησε με συναισθήματα πολλά, πολύχρωμα.
Και λόγω μιας πολύ πρόσφατης αφορμής, σκέφτηκα πόσο πολύτιμη είναι η φιλία. Εκείνη που δεν γνωρίζει δούναι και λαβείν, όρια και αποστάσεις, τότε και τώρα. Η ίδια που δεν αφήνει περιθώρια για υπολογισμούς και συμφέροντα, για δόλιες ερωτήσεις ( ..."και εγώ, τι θα κερδίσω;"), για εγωϊσμούς και ιδιοτέλειες. Η αγνή, η αθώα, η άδολη, η αφιλοκερδής, που δίνει μόνο και ας ξέρει ότι μπορεί και να μην λάβει ποτέ. Επειδή με το να δίνει, παίρνει. Επειδή γνωρίζει ότι οι φιλίες είναι πολύτιμες, τόσο πολύτιμες που δεν περιγράφονται με λόγια πολλές φορές.
Είναι το χέρι που θα σε κρατήσει σταθερά σε μια δύσκολη στιγμή, η φίλη που θα μπει στη θέση σου για να σε διευκολύνει, θα κάνει για σένα εκείνα που δεν μπορείς, θα σου στείλει ένα μήνυμα μέσα στα άγρια χαράματα, για να σου δείξει ότι είναι "εκεί" μαζί σου πάντα, θα σε πάει μια βόλτα για να ξεχαστείς, θα σου πει ένα καλό λόγο.
Θα σου χαμογελάσει με νόημα και με αγάπη.
Θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο, συνοδεία με όλα εκείνα που δεν είναι...μέχρι να σε δει να χαμογελάς!
Θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο, συνοδεία με όλα εκείνα που δεν είναι...μέχρι να σε δει να χαμογελάς!
Θα σου πει "είμαστε μαζί στις χαρές και στις λύπες, στα άσχημα και τα καλά". Και δεν θα μείνει εκεί, στα λόγια, αλλά θα στο δείξει κιόλας. Έμπρακτα, με έργα!
Κλείνοντας, θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι νοιώθω ευλογημένη και τυχερή που έχω αισθανθεί, αλλά και αισθάνομαι συνέχεια τη ζεστασιά της φιλίας στη ζωή μου. Που έχω φίλες και φίλους μοναδικούς και πολύτιμους. Δοτικούς, άδολους, αληθινούς. Με τους οποίους έζησα πολλά και ανεκτίμητα που με συντροφεύουν και θα με συντροφεύουν παντοτινά. Που μου ζεσταίνουν ην καρδιά και με γλυκαίνουν, με θάλπουν και με συγκινούν, με τρέφουν και με δυναμώνουν, γνήσια και ακλόνητα.
Μα πάνω απ' όλα, θέλω με την ευκαιρία αυτή, να ευχαριστήσω θερμά όλες τις φίλες και τους φίλους μου που μου χάρισαν και μου χαρίζουν τόσα πολλά.
Μα πάνω απ' όλα, θέλω με την ευκαιρία αυτή, να ευχαριστήσω θερμά όλες τις φίλες και τους φίλους μου που μου χάρισαν και μου χαρίζουν τόσα πολλά.
Ευχαριστώ...!
blog in the blog
