Γιατί έχουμε χάσει την ικανότητα της οκνηρίας;
Πόσες φορές καθόμαστε γαλήνιοι, χωρίς να κάνουμε απολύτως τίποτα,
χωρίς σκοπό και προορισμό, ριζωμένοι μόνο στο παρόν, ελεύθεροι;
Χένρι Ντ. Θορό
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές νευρώσεις της εποχής μας είναι ο φόβος τού να μην κάνουμε τίποτα, να μην έχουμε μια ασχολία. Πρόκειται για το απειλητικό κενό της απραξίας. Υπάρχουν άνθρωποι που ξαφνικά μένουν χωρίς κάποια απασχόληση και αισθάνονται άσχημα, κυρίως αν βρίσκονται σε μία περίοδο στην οποία κάποιος θα "έπρεπε" να δουλεύει, αξιοποιώντας τον χρόνο. Τότε, στη δυσφορία προστίθεται το αίσθημα της ενοχής, της ανικανότητας.
Εξαιτίας αυτής της νεύρωσης, πολύς κόσμος προτιμά να δεσμεύει τον χρόνο του με διαφορετικές υποχρεώσεις ή δουλειές.
....εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για μία νεύρωση, που όλοι θα πρέπει να υπερνικήσουμε, διότι αυτός ο φόβος μάς εμποδίζει να χαλαρώσουμε εντελώς. Επιπλέον, μας ωθεί να μην επιλέγουμε ελεύθερα αυτό που επιθυμούμε να κάνουμε στη ζωή. Αυτός ο φόβος, όσο ήπιος κι αν είναι μας βάζει σε μια κατάσταση συνεχούς εγρήγορσης και μας σκλαβώνει.
Η συνέχεια, στο :
Ευτυχισμένος στην Αλάσκα. Δυνατά μυαλά κόντρα στον άνεμο.
Ραφαέλ Σανταντρέου.
Εκδόσεις Gema (σ. 200-201)
