"Μέρα και νύχτα –κάθε που ξαγρυπνούσε– μιλούσε στο πρώτο της εγγόνι, τη μαργαριταρένια της, όπως με λατρεία την αποκαλούσε από όταν άκουσε πως είναι κοριτσάκι. Όλες οι κουβέντες που έκανε μαζί της, μοναδικές και ξεχωριστές. Υπήρχαν όμως και κάποιες που, πριν ακόμα τις ξεστομίσει, της άγγιζαν περισσότερο την καρδιά. Έπαιρνε τότε το μολύβι –γιατί αυτή την ανάγκη ένιωθε– και έτρεχε κάθε φορά να τις ακουμπήσει πάνω στο χαρτί. Κι αυτό από την ώρα που έμαθε για την ύπαρξή της, μέχρι και τη μοναδική στιγμή της γέννησής της. Κουβέντες, λοιπόν, κουβέντες απλές, τρυφερές, αστείες μα και στοχαστικές, πλημμυρισμένες όλες με ανείπωτη αγάπη από τη γιαγιά στην εγγονή, τη μαργαριταρένια της..."
Η Μαρία Γεωργιοπούλου γεννήθηκε το 1953 και ζει στον Πειραιά.
Τέλειωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο του Αιγάλεω το 1971. Στη συνέχεια φοίτησε για 4 χρόνια στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (Hellenic-American Union) στην Αθήνα, όπου έκανε ανώτερες σπουδές (συμπεριλαμβανομένων ποίησης και λογοτεχνίας) παίρνοντας το Diploma of Higher Studies in English.
Εργάστηκε 22 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα (ναυτιλιακή εταιρεία). Είναι παντρεμένη από το 1974 και έχει δυο γιους και δύο εγγόνια.
Από παιδί, μέχρι σήμερα (και για όσο ζει, ελπίζει) τον ελεύθερο χρόνο της τον ξοδεύει γράφοντας ό,τι όμορφο, τρυφερό, χαρούμενο ή συγκινητικό γεννάει το μυαλό και αγγίζει την ψυχή. Με αφορμή την απώλεια της γιαγιάς της, της «νόνας» της, της γυναίκας που αγάπησε και θαύμασε όσο λίγες στο μέχρι τώρα διάβα της, έγραψε προς τιμήν της το πρώτο της βιβλίο. Και με τον ερχομό της εγγονής της το δεύτερο...