Καθημερινά, μιλάω με φίλες και φίλους και τα μηνύματα που παίρνω είναι πολλά.
Άλλοτε είναι η ανησυχία, άλλοτε η ωριμότητα, άλλοτε ο πανικός, αλλά και -ευτυχώς- και η ελπίδα ολοζώντανη.
Εκείνο που θα ήθελα προσωπικά να
πω είναι ότι πρέπει, ή μάλλον, ΠΡΕΠΕΙ να δείξουμε σοβαρότητα και ευθύνη. Να σκεφθούμε για το κοινό καλό, να πάρουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις για να εμποδίσουμε την εξάπλωση του κοροναϊού, να μην γκρινιάζουμε αν περιοριστούμε λίγο αναφορικά με τις δραστηριότητές μας.
Τι μπορούνε να κάνουμε;
Πολλά, πάρα πολλά. Για παράδειγμα, να διαβάσουμε εκείνα τα βιβλία που είχαμε αφήσει στην άκρη επειδή δεν προλαβαίναμε να το κάνουμε πριν, να δούμε αγαπημένες ταινίες στο σπίτι μας, να ακούσουμε μουσική με την πολυτέλεια του χρόνου, που της αρμόζει.
Για να κάνουμε μια αρχή, σας προτείνω να δείτε την ταινία "The Greatest Showman" και για να πάρετε μια ηχητική "γεύση", ακούστε το τραγούδι Never Enough, με την Loren Allred, που ακολουθεί (και μην νοιώθετε μόνες ή μόνοι. Είμαστε όλοι μια παρέα, είμαστε όλοι εδώ).
